Automobilista 2/2017 (202)

Tajemnice

Kiedyś jeden z czytelników zarzucił nam, że za dużo piszemy o polskiej motoryzacji, bo co to za motoryzacja i o czym tu pisać… O Syrenach, Warszawach, Polonezach, Mikrusach, Fiatach wszelkich typów wiadomo już wszystko (raczej: prawie wszystko), a reszta… lepiej nie mówić – Wars, Ogar, Beskid – jednostkowe egzemplarze, prototypy, też temat wyeksploatowany. W artykule Andrzeja Glajzera o pierwszych polskich furgonach znajdujemy kolejne nowe informacje, z czego kilka uwag autora jest po prostu bezcennych, bo opartych na jego własnych doświadczeniach, choćby tych z Warszawami Ghia. Kto dziś jeszcze może pochwalić się takimi wspomnieniami i wnioskami wynikającymi z naocznej obserwacji pionierskiego okresu powojennej polskiej motoryzacji?! Ileż zatem sekretów jeszcze się tu kryje? Może polskie projekty nie były na ówczesnym światowym poziomie, ale pamiętajmy o realiach w Polsce panujących, o możliwościach technicznych, o zapleczu technologicznym… Inaczej wtedy popatrzymy na osiągniecia polskich inżynierów. 

Z drugiej strony, narracja w stylu: „Mimo tego nasi dzielni i zdolni inżynierowie itd., itp.” jest na pewno irytująca. Identycznie przecież pisze się o motoryzacji polskiej okresu międzywojennego. „Mimo zaborów i opóźnienia w rozwoju przemysłowym…” i znowu itp. itd. Nawet dzisiaj niewiele się zmieniło. Pocieszające są osiągniecia polskich stylistów – patrz wywiad z Kamilem Łabanowiczem z poprzedniego numeru – sukcesy tego młodego człowieka naprawdę napawają dumą, projektuje najbardziej aktualne i najnowocześniejsze samochody na światowym poziomie! 

A swoją drogą, ciekawe, ile jeszcze tajemnic skrywa ta niby niezbyt bogata polska motoryzacja, ile jeszcze przed nami  nieodkrytych projektów, zapomnianych makiet i przed, przedprototpów? Może nasi czytelnicy słyszeli o nieznanych nam jeszcze kulisach polskiej motoryzacji? Czekamy na wieści.