Automobilista 7/2017 (207)

Bronię Komandorów

Sezon w pełni, imprez jest naprawdę w bród – dłuższych, krótszych, bliżej i dalej od domu. Jest jednak coś, co mnie niepokoi – mianowicie krytyczny stosunek niektórych z uczestników do organizatorów czy też komandorów. 

Oczywiście są imprezy lepsze i gorsze, ale nie zapominajmy o jednej rzeczy – one wszystkie są przygotowywane przez ludzi, którzy na co dzień zajmują się zupełnie innymi sprawami niż organizacja zlotów i rajdów.  Nie możemy tego nie widzieć i nie doceniać w naszym bardzo merkantylnym świecie. Biegają za sponsorami, aby obniżyć koszty uczestnictwa i uatrakcyjnić imprezę, wyszukują i negocjują ceny noclegów, druk plakatów, zaproszeń, uzgadniają miejsca wystaw, przejazdów i robią tysiące rzeczy, o jakich nie wiedzą ci, którzy nigdy tego sami nie zrobili. To jest bardzo żmudna i niewdzięczna praca, zazwyczaj nagradzana uznaniem uczestników, ale nie zawsze i nie przez wszystkich. Robią to dla innych poświęcając często długie miesiące swego życia prywatnego i niejednokrotnie wydając własne pieniądze. 

W wielu starszych klubach pojawia się problem braku chętnych do organizowania imprez, bo ci, którzy się tego podjęli, zmierzyli się już trudnościami i znacznie wygodniej jest im być uczestnikami. Dlatego mam prośbę – jeśli impreza Wam nie odpowiada z jakiegokolwiek powodu, nie przyjeżdżajcie na nią więcej, a komentarze zachowajcie dla rodziny. A jeśli już je publicznie wygłaszacie, to proszę o powściągliwość, bo Wasze oceny mogą być mało obiektywne albo bardzo niesprawiedliwe. Profesjonalnie organizowane imprezy jak np. Rajd Polski Historyczny to ciągle jeszcze margines tego, co mamy w kalendarzach i chyba dobrze było, aby tych amatorsko organizowanych przybywało, a nie ubywało. Ja ciągle widzę w nich przyszłość ruchu kolekcjonerskiego, gdyż zazwyczaj mają charakter autorski i bardzo często lokalny.