12 cylindrów i 450 KM z półtora litra wraz z sekwencyjną skrzynią biegów i napędem na cztery koła, to nie opis współczesnego samochodu wyścigowego, ale prototypu z roku 1948. (10/25)
Dwie pierwsze próby zbudowania super samochodu rekordowego i wyścigowego przez Ferdynanda Porsche okazały się tylko połowicznym sukcesem, bo pojazdy powstały, ale nie doszło do ich wykorzystania. Już wcześniej jednak zdobył on sporo doświadczeń związanych z konstrukcją „Srebrnych Strzał”, ale to temat na inną opowieść.
Podejście nr 1
Pierwszym z tych wyścigowych pojazdów był trzyosiowy samochód rekordowy nazwany roboczo Mercedes Benz T 80, który powstał tuż przed wybuchem wojny w biurach w Zuffenhausen, skonstruowany przez Ferdynanda Porsche i Josefa Mickla (inżyniera lotniczego). Miał w roku 1940 pobić lądowy rekord prędkości należący wtedy do Johna Cobba (594 km/h). Samochód napędzał lotniczy silnik Daimler Benz DB 603, który nominalnie rozwijał 1750 KM, ale po przeróbkach i zastosowaniu specjalnej mieszanki paliwowej zawierającej między innymi alkohol uzyskiwał 3000 KM! Według teoretycznych obliczeń miał osiągnąć prędkość 750 km/h. Niestety, wybuch wojny rozpoczętej przez III Rzeszę przekreślił te plany i nie dokonano nawet próby.
Podejście nr 2
Po II wojnie światowej Ferdynand Porsche został oskarżony w ramach rozliczeń z hitlerowskimi Niemcami i w końcu 1945 r. trafił wraz synem Ferrym do francuskiego więzienia, gdzie spędził kolejne 22 miesiące. Ferry’ego zwolniono po 6 miesiącach i wkrótce rozpoczął działalność w austriackim Gmȕnd. I tu zaczęła się historia kolejnego samochodu wyścigowego, tym razem Formuły I Grand Prix.
Historia tego auta jest równie skomplikowana jak jego rozwiązania techniczne. Wszystko zaczęło się we Włoszech, jeszcze przed wojną, kiedy Ferdynand Porsche dzięki kontaktom z Tazio Nuvolarim poznał Carlo Abartha – Austriaka, który naturalizował się już w tym czasie we Włoszech, a także bardzo ważną postać w świecie wyścigów – przemysłowca Piero Dusio. Pan Dusio budował w tym czasie w Turynie nieduże samochody sportowe bazujące na konstrukcjach Fiata. Kolejna postać, konstruktor Rudolf Hruszka, z pochodzenia Czech, także stał się ważną osobistością w historii powstaniu samochodu, ale on pracował już wcześniej z Ferdynandem Porsche przy projekcie KdF-a.
