Czterosuwowe boksery marki Zündapp obecnie elektryzują miłośników jednośladowej motoryzacji nawet bardziej niż BMW. Dlaczego? (03/25)
Wynika to z kilku faktów:
- Trakcją nie ustępowały liderowi niemieckiego rynku luksusowych jednośladów, którym był przed II wojną światową koncern BMW. Mistrzowsko od strony konstrukcyjnej dopracowany Zündapp KS600 (1938-1941) – opisywaliśmy ten model niedawno w nr 4/2024 – był na równi z BMW R66 (1938-1941) najszybszym niemieckim produkowanym seryjnie motocyklem osiągającym prędkość 145 km/h.
- Wytrzymałością eksploatacyjną ugruntowaną w czasie trwania działań wojennych. Model Zündapp K500 (498 ccm, 16 KM) bił na głowę trzy podstawowe frontowe modele BMW: R12 (745 ccm, 18 KM), R61 (597 ccm, 18 KM) i R71 (745 ccm, 22 KM). Solówka K500 była uznana jako najbardziej pożądana do działań wojennych. Wspomniane modele BMW dzięki mocy przewyższały ją wyłącznie eksploatacją w zaprzęgu i konkurować mógł z nimi wyłącznie Zündapp KS600 W.
- Specjalnie opracowany ciężki zaprzęg KS750 mający napędzane koło w wózku bocznym, bieg wsteczny i biegi terenowe okazał się w działaniach frontowych skuteczniejszy od BMW R75 do tego stopnia, że dowództwo Wehrmachtu starało się doprowadzić do uruchomienia produkcji Zündappa w zakładach BMW, które kategorycznie odmówiły! Ale fakt ten entuzjaści obu marek pamiętają do dzisiaj. Oba potężne zaprzęgi okazały się zbyt drogie w wykonaniu. Prawie trzykrotnie tańszy był VW Kübelwagen! Mimo tego z taśm produkcyjnych zjechało nieco ponad 36 tysięcy zaprzęgów – ostatni BMW w 1944, a Zündapp w 1945, gdy tymczasem Volkswagen wyprodukował niecałe 50 tysięcy przydatnych w działaniach wojennych Kübelwagenów. Z dystansu czasu uważa się, że produkcja drogich zaprzęgów była błędem strategicznym, a wyłożone na nie środki materialne umożliwiłyby wykonanie ponad 80 tysięcy VW Kübelwagen.
- Po II wojnie światowej, w 1947 r. Amerykanie tylko marce Zündapp zezwolili na produkcję ciężkich motocykli. Ta zgoda była podziękowaniem za obsługę serwisową pojazdów amerykańskich, którą zapewniały warsztaty serwisowe Zündappa. Dlaczego nie BMW? Gdyż w trakcie działań wojennych zakłady BMW w Monachium zostały zniszczone i przeniesiono je do Eisenach, które po wojnie znalazło się w rosyjskiej strefie okupacyjnej. Zündapp z siedzibą w Norymberdze był w opinii Amerykanów dostępnym i solidnym partnerem. Za zgodą Amerykanów początkowo (1947-1979) produkowano zaprzęgi KS750 dla administracji, a w 1949 r. wznowiono produkcję następcy KS600. Był to model KS601 zwany „Der Grüne elegant” – zielony słoń – za sprawą koloru, jakim był lakierowany. Jego konstrukcja była nowoczesna, pisaliśmy o nim w nr 1/2022. Powojenny pierwszy bokser BMW R51/2 wyprodukowano w 1950 r.
